Чудесный Дзен!

пешаходныя вокны

саступі дарогу

дахі для інвалідаў

дзюра, труба, цагліна ў плоце

дзяўчынкі ў розныя бакі

Картка на памяць дарагому сябру Мікалаю. Гэта значыць майму дзеду.
(Там яшчэ з адваротнага боку подпіс цікавы быў, пазней абнаўлю:)

хтосьці з далёкіх сваякоў накшталт дзядзькі мамінай цёткі ці наадварот :)

Вир зинд геборн дас мерхен сделать былью,
Преодолеть ди шпере унд ди вайт
Вернунфт нам дал стальные флюгельхенде,
А вместо херца — аузенбордмотор!

мая бабуля — маладая вучыцелка ў Заходняй Беларусі, ~1946 год.

ізноў яна гадоў праз 15-20, ужо дырэктар школы.

мая маці на танцах у гэтай самай школе, яшчэ гадоў праз 10.

звярніце ўвагу, як выразна і роўна стаяць ногі ва ўсіх дзяўчынак і як хітра і загадкава хмыліцца ленін у кутку :)

трохі пакапаўся ў старым сямейным фота архіве. таму чакайце ад мяне ў бліжэйшы час старых сямейных фота матэрыялаў, тыпу такіх:

падобны, так?:)

накупляў у букінісце кучу кніг пра псіхалінгвістыку, гравюры Скарыны, беларускія легенды з малюнкамі, фотаальбом пачатку 20 стагоддзя і інш., сяджу і радуюся. а яшчэ быў у лялечным тэатры. «Дом, які пабудаваў Свіфт». выдатная пастаноўка, асабліва пасля таго, як 10 раз фільм паглядзіш. рэкамендую. а колькі там маладых дзяўчынак, ой-е-ёй :)

Я у Менску. Кали з ким пабачыцца, дык я гатовы :)

вы змарнавалі 10 тысяч сэрцабіццяў.
зараз у вас унутры блукаючы агонь, і ўсё.

так, некаторым могуць і не падабацца кепкі,
але яны правы сягоння як ніколі і ні ў чым.

а цішыня. стала мянтоў усе болей нараджацца.
у мяне свае касманаўтычкі, і як раз у патрэбны дзень сім-тым лятуць.

аблокі тоўстыя прэч рушаць нейкімі рыўкамі,
як быццам палкамі іх ззаду б'юць па пятках.

а вось ён! гэта той, хто ўздымае рыбу бу са дна.
яго аднойчы разарвала ўшчэнт вавёрак зграя.

тады і я з'еў смажаны і смачны рыбны хвосцік,
бо ён увечары пачаў мне вонкі біцца ў жываце адчайна.

дарэчы, а ці ёсць ў цябе янот?
няма?!
дык ты адмазак проста!
усё, няма аб чым далей размову весці…

***

— что это, что это?
— чего кричишь, ты же знаешь сама, что это. ну что это?
— муха.
— точно, маленькая мертвая муха.
— а почему она мертвая?
— состарилась и умерла.
— а почему она умерла?
— мухи долго не живут.
— а я живу долго.
— да, потому что ты человек.
— все ясно, потому что я — ненастоящая муха.