дарэчы ня вельмі мне падабалася, што зараз ірваць яе трэба на кавалкі натуральна, перш чым чытаць пачнеш. акт нейкі жорсткі такі, не інтэлігэнцкі такі, каб разгарнуў, укараніўся, уліўся, суперажыў, аяяй адказаў, маю надзею, люблю і г.д. а зараз драць яе прыходзіцца — інакш аніяк. палітыка, маці яе яці.
ну затое змест з'явіўся ды у кніжку можна ператвараць. раней і папера лепшая была, а ў кніжку ніяк не ператваралася. а зараз вось пайду нож для паперы ў гаспадарчым вывуджваць. гісторыя, чорт яе возьмець.
инвертированная елка в собственном соку