цяплей, цяплей, цяплей, — мовіў малайчына іван, і йшоў па дарожцы. а насустрач быкі-таганрогі-палеантолагі, а насустрач кропелькі-дыаксіданты-мутанты, а насустрач дывізія нумар шостая — адны сланы ды бабы-амазонкі грудзьмі трасуць у паспеху, маць-маць-маць…
— гэць, епціць! пабіў усё ж яйкі! — крычыць малайчына, і падае аб зямлю тварам.
а што рабіць, як гаворыцца. нават баярын іванавіч пацярпеў за добрыя справы, а тут нейкі хлапчына-малайчына пажадаў курачку рабку за яйцы схапіць.
НЕ ВЫЙДЗЕЦЬ!