Несур'езна буду зараз казаць. Бо як казаў некалі мой дзед сівы барадзед, на кождую хоцьку бываюць разахвоцькі. Дык нейкія дзіўныя імёны ў сучасных груш, скажу я вам! Ну ды й бог з ёй, з хроснай Серафімай Паўлаўнай, здаецца, ды бог з ім, з Ігарам, які guide яго ня возьме! Але ж не — трэба й тут па парадку вось вам усё распавядаць, жывеш жывеш а вакол цябе таленты дарогу лістамі ўсейваюць, ідэалаў постмадэрнісцкіх трымацца…
Ну і добра, будзем тады па парадку трымацца постмадэрнісцкіх ідэалаў, раз так просіце мяне, нізка падаеце. Карацей кажучы, шкуцянка.
Але ж раз вы нічога не разумееце ўсё роўна, што я вам усвядомлена, мэтанакіравана і прэвентыўна даводжу! Таму наўпрост рэклямаваць буду вам гэтую кніжку, бо здабыў я яе шляхам цяжкім, падпольным-канцэртным і нон-канфарміцкім. Якую здабыў я нават з аўтографам з цяпла, канверта і гомельскіх нетраў абалахонаўленых. І дзе была яна наўмысна шмат часу схаваная, утойвалася і адлежвалася. І ВОСЬ ВЫЙШЛА — І ДАЙШЛА — І ЧЫТАЙМА ЁСЬЦЬ!
Клічуць яе Імя грушы, выдаў яе Логвінаў І.П. тыдняў пару таму, аўтар яе Балахонаў Сяргей, ён жа
Так і кажа: «Пацеха зь меха. Шкуцянка твае «Слова пра паход Ігараў», браце, шкуцянка, і болей няма чаго!»
А яшчэ яму там нейкая гарна дзяўчына мабыць дыфірамбаў напісала, маці даражэнькія! Вось так жывеш жывеш, а вакол цябе таленты шляхі ўсе лістамі паўсейваюць. Эх. Купляйма беларускае. Жыве Груша! Пайшоў далей чытаць :)
Сур'езна замовіць кнігу есць магчымасць на knihi.net ці у гэтага самага балахоністага з